عملکرد سیستم بینایی برای بیشتر کارها ضروری است. البته بعضی مشاغل با حد پایینی از تیز بینی و حتی با کوری کامل انجام می شوند مثل پاسخگویی به تلفن.
بینایی سنجی یکی از آزمون های اصلی در معاینات شغلی بوده و در بسیاری از مشاغل استانداردهای مشخصص برای بینایی دارد.
انواع تست های سنجش بینایی:
 حدت بینایی : برای داشتن دید مناسب عوامل متعددی دخالت دارند مانند روشنایی محیط، فاصله جسم از چشم ، اندازه جسم، عیب انکساری، سن فرد و ... معاینه اولیه چشم با اندازه گیری حدت بینایی شروع میشود که این اندازه گیری باید در شرایط استاندارد(از نظر دستگاه مورد استفاده و محیط) انجام گیرد تا معاینه نتیجه یکسانی داشته باشد .رایج ترین وسیله برای حدت بینایی چارت اسنلن می باشد
 حساسیت کنتراست:پایین ترین سطح کنتراست را که فرد برای شیئی با اندازه مشخص تشخیص می دهد را تعیین می کند .
 حساسیت کنتراست شبیه به ادیومتری بوده که توانایی فرد را برای تشخیص بلندی صدا در فرکانس های مختلف تعیین می کند . دربسیاری از مشاغل نیاز به دیدن و تشخیص اشیاء در کنتراست پایین وجود دارد که در این تست این عدد مشخص می گردد
 دید عمق:باتوجه به تصاویر متفاوت هر شیء در چشم وترکیب این تصاویر در مغز دید عمق حاصل می شود.توانایی درک عمق دو چشمی ، ذاتی است اما این توانایی در دید تک چشمی باید اموخته شود . به توانایی درک عمق ،استرئوپسیس گفته می شود.
 دیده رنگ: یک فرد با دید رنگ طبیعی می تواند میلیون ها رنگ متفاوت را تشخیص دهد اما برای قضاوت مطلق تنها حدود سی رنگ را با اطمینان مشخص کرد.برای بررسی دید رنگ از دو نوع تست استفاده می شود :1- کتاب ایشیهارا که برای رنگ سبز و قرمز به کار می رود 2- کمی: شامل آزمون 16 رنگ و آزمون 100 رنگ می باشد.
 میدان بینایی:چشم نرمال در حالت ثابت قادر به دیدن یک محرک بینایی در منطقه ای به وسعت 60 درجه از پایین، 95 درجه سمت تمپورال و 60 درجه سمت نازال است . کل میدان دید افقی تا 190 درجه گسترش دارد.